İçimde taşıyorum seni kaygısızca, Her uyku sersemliğinde, her sersemliklerimde seni yaşıyorum, Zamanı ve mekanı inkar edercesine, Bazen kapılıp bu rüyaya, nerde uyuduğumu Ve nasıl uyuduğumu sabah öğrendiğim Uykularım oluyor; Uyandığımda günaydın mesajın oluyor Sanki ufak bir tebessümün.. Neyin ne olduğu ve nasıl olduğu Veya olacağı, Umrumda bile değil; Seninle her şeye varım ben.. Yoksa yine biliyor muydun bu sözü söyleyeceğimi.. Hani bir umut doğar insanın içinde, Ve koşarsın peşinden sürüklenircesine, Öyle bir umutla sürüklendim peşinden, Sonra arkaya baktığımda bir şükür, Bir haykırış, bir ses yüreğimden kopan, Yaradana; beni sana sürükleyen, O sonsuz güce bir çığlık koptu yine: Seni tanıdığım güne şükürler olsun.. Tahammülünü benim bile tespit edemeğim, En içten bir ses yürekten gelen, Ve korkulası bir zamanın eşiğinde bir nara, İşte o iki sözcük ve koca bir dünya sana, Seni seviyorum..